Child labour
Noon 1996 isang sikat na artista ay tinawag an nang pansin sa midya sa kanyang negosyo na nag kakahalaga nang $300 milliones pag gawa nang mga damit na May kinalaman ang mga sari sari kongpania sa Amerika. Ang usapin ay tungkol sa idad na trahabador 13-14 na naka kulong sa pagawaan na 20 oras sa pagawaan sa Honduras na siyang binangsagan siya bilang Amerikano reyna nang batang pagawaan. Ang iskandalo ito ay nag bigay daan sa pag tatad nang samahan wastong pagawaan na Hindi pinagkakakitaan nang pera samahan tinitingnan ang mga kampania, skuelahan, unibersidad, sibil sosial para bantayan ang mga kaugalian tama.
Kung saan ako pinaganak walang batang pinag tratrabaho. Ang lugar nang bata ay sa iskuelahan mula Junio hangang Marso. Abril ar Mayo ay buwan nang bakasion nang iskuela. Depende sa pamilya kung mayroon pera para ipagpatuloy ang pag aaral sa Unibersidad o hindi naman sa isang bokasional. Ang batang nakatapos nang mataas na paaralan ay marunong nang magbasa nang ABC, at marunong nang mag bilang nang pera. Noong umalis ako noong 74 Ang kabuoan nang dami nang tao ay 40 milliones. At noon 2020 umabot na ang populasion sa bilang nang 109,581,078 sa mahigit na 40 taon ang kinaabutan nang bilang. Dahil sa kalagayan ito bumaba ang kabuhayan, nang isang tao nagtratrabaho sa pamilya pero wala ka parin maririnig na bata pinatratrabaho. Ang pag tratrabaho ay naging pang ibang bayan na produkto nang Pilipinas. Sa dahilan na kilala ang Pilipinas na maraming magagandang dagat paliguan maraming mga dayuhan na nag babakasion sa bayan nang Far East. Sila ay nahaluan nang mga pedopilya pumupunta sa kanluran nang kabisayaan. Masakit man aminin pero Ito ang tutoo. Mayroon isang beses na may isang madre na kinausap ako sa CNE, Hindi para humigi nang pera kundi binabangit ang dumaming pedopilya sa Pilipinas na ang biktima ay bata. Dahil dito hindi ko hinuhusgahan ang batang trabaho sa tamang oras, dahil mas pipilin ko Ito kaysa batang biktima nang pedopilya.
Noon 2014 nakuha nang buong mundo ang pansin na mayroon parang kulugan sa Xinijiang na bahagi nang lugar nang Tsina. Ito iyon tinatawag na pinag aaral nang Tsina sa 380 na gusali na mayroon naninirahan nang mahigit sa isang million na maaring umabot sa tatlong milyon na tinatawag na Uyghurs, na ginagami para gumawa nang mga produktong mga damit para ibenta sa Amrikanon, Kanada at sa Europa sikat na mga gamit katulad nang Nike, Adidas, H&M, Gap, at Uniglo. Sa madaling salita mga 83 na malalaking kompania ang mga may kaugnayan sa sapilitan pag tratrabaho sa mga Uyghurs mula sa Xinijiang. Ang sagot nang Tsina para iwas sa terorismo sa lugar, dahil maraming Moslem. Sa ibang pananalita, inuunahan nila para iwas gulo. Ang tawag nang mga taga mayaman bansa, Ito’y pag lalabanan nang taong karapatan at pag sa samantala sa sapilitan trabaho. Nakakalungkot pero mas naniniwala ako sa mga mainland na bayan malaya. Ang Tsina ay Hindi tapat sa kanilang salita na hindi malinaw, laluna pag dating sa usapin tungkol sa Kobid.19. Sa pag tigil nila sa Scarbougrough Shoal ay pag labag nang kautusan nang malalayang bansa na kasama sa UN Convention na silay ay lumalabag nang kautusan tungkol sa batas na pang dagat 2016 na sa kanilang paniniwala itoy isang maduming papel lamang.
Itong malalaking kompania ay nag papasiyasat sa mga bagay na kinababahala nila na ang mga na sabing produkto ay gawa galing sa pag lalabag nang karapatan pang tao. Itong dekadang 21 ay sinusiguro na ang pagagalakay nang mga produkto ay hindi galing sa masamang paraan na linalabas ang karapatan pang tao ay nasa unshaven at gitna nang pag gawa nang mga produkto. Ang mga hinalang maling ka gawain ay maselang na bagay para sa mga magagalakay.