Wala namang nakakakita at nakaka-alam. Ligtas na tayo gumawa ng hindi katanggap-tanggap.

Ang ginagawa natin sa publiko ay tunay din tulad ng ginagawa natin nang pribado. Imahe ang iniisip ng mga tao sa atin. Ang integridad naman ay kung sino at ano talaga tayo.

Sinabi ng ebanghelista na si Billy Graham, “Ang integridad ay ang pandikit na magkakasama sa ating pamumuhay. Dapat nating patuloy na sikaping panatilihing buo ang ating integridad. Kapag nawala ang yaman, walang mawawala. Kapag nawala ang kalusugan, may mawawala. Kapag nawala ang katangian, lahat ay mawawala.”

Nakatanggap ka na ba ng higit na sukli kaysa sa nararapat? Naranasan mo na bang  malaman na hindi ka nasingil magbayad sa isang bagay na dapat ay kasama sa binayaran mo? Ibinalik mo ba ang labis na sukli? Itinuro mo ba ang hindi na-scan na item? Nakipaglaban ka ba sa iyong sarili – upang manahimik at lumayo o gawin ang tamang bagay at maipabatid ito sa kahera? Ilang beses mong napili na gawin kung ano ang tama kumpara sa pagtahimik at piliin ang paggawa ng mali — alam mong walang makakaalam? Kapag nasabi at nagawa na ang lahat, nagpasya kang gawin ang tama, kahit na alam mong hindi ka naman mahuhuli kung yung mali ang sya mong pinili. 

Ang integridad ang ginagawa mo kapag walang nagmamasid. Mayroong isang malaking pagkakaiba sa pagitan ng katangian at integridad. Ang tauhan ay pinakamahusay na ipinakita sa pamamagitan ng kung paano natin tinatrato ang iba na walang ganap na magagawa para sa atin.

Ang integridad ay ating puso at ating ispiritwal na ugali na nagpapasiya na gawin ang tama.

Paalala sa ating lahat — mas mahalaga ang ating integridad kahit na importante ang ating katangian.